Κηρύχθηκε τριήμερο πένθος
Εκοιμήθη σε ηλικία 92 ετών, ο Μητροπολίτης Μαρώνειας και Κομοτηνής Δαμασκηνός, κατά κόσμον Πέτρος Ρουμελιώτης.Ο μακαριστός έκλεισε τα μάτια του στην παθολογική κλινική του νοσοκομείου Κομοτηνής, όπου νοσηλευόταν τις τελευταίες τρεις βδομάδες με καρδιακή, αναπνευστική και νεφρική ανεπάρκεια, υποβαλλόμενος και σε αιμοκάθαρση.
Στις 10 το πρωί οι καμπάνες των ναών της Ροδόπης χτύπησαν πένθιμα και κηρύχθηκε τριήμερο πένθος, ενώ από το μεσημέρι η σορός του μακαριστού μητροπολίτου εκτέθηκε σε λαϊκό προσκύνημα στον καθεδρικό Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας, στην Κομοτηνή.
Τοποτηρητής ορίσθηκε ο Μητροπολίτης Διδυμοτείχου κ. Δαμασκηνός, ενώ όπως ανακοινώθηκε από την Μητρόπολη Μαρώνειας και Κομοτηνής, η εξόδιος ακολουθία θα τελεσθεί την Πέμπτη στις 2 το μεσημέρι, προεξάρχοντος του Μακαριωτάτου 'Αρχιεπισκόπου 'Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Ιερωνύμου.
Ως δυσαναπλήρωτη απώλεια για τον τόπο, χαρακτηρίζει σε δήλωσή του, την εκδημία του Μητροπολίτη Δαμασκηνού, ο περιφερειάρχης Αν. Μακεδονίας και Θράκης Άρης Γιαννακίδης.
Βιογραφικό σημείωμα :
Ο Μητροπολίτης Μαρώνειας και Κομοτηνής Δαμασκηνός, κατά κόσμον Πέτρος Ρουμελιώτης, γεννήθηκε το 1920 στην Οιχαλία Μεσσηνίας από αγροτική οικογένεια. Τελείωσε το δημοτικό σχολείο στο χωριό του και σε ηλικία 13 ετών μετέβη στην Αθήνα όπου εργάστηκε ως εμποροϋπάλληλος. Τα δύσκολα χρόνια του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου και της γερμανικής κατοχής τον βρίσκουν με την οικογένεια του στην Αθήνα. Τότε συνδέθηκε πνευματικά με τον κατόπιν Μητροπολίτη Μαρώνειας και σε συνέχεια Ν. Ιωνίας Τιμόθεο. Η έναρξη του εμφυλίου πολέμου το 1947 σηματοδοτεί νέες δυσκολίες καθώς επί 40 μήνες πολέμησε σε διάφορα μέρη της Ελλάδας. Για την προσφορά του στον αγώνα τιμήθηκε στο Αργός Ορεστικό στην Πρώτη Σιδηρά Μεραρχία με το μετάλλιο Ανδρείας Εξαίρετων Πράξεων. Το 1951 αφιερώνεται στον κλήρο και χειροτονείται διάκονος. Αρχικά υπηρέτησε στην Μητρόπολη Μεσσηνίας, από όπου άλλωστε ήταν και η καταγωγή του.
Το 1953 αποφασίζει να ακολουθήσει ανώτερες σπουδές και εισάγεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου αποφοίτησε το 1958. Τότε διορίστηκε ιεροκήρυκας Μαρώνειας και Κομοτηνής, θέση που υπηρέτησε επί 16 χρόνια. Κατά την διάρκεια της θητείας του στην θέση αυτή πρόσφερε σημαντικό έργο στην περιοχή κάνοντας εξορμήσεις στα χωριά και στα φυλάκια της περιφέρειας μαζί με τροφίμους του εκκλησιαστικού οικοτροφείου και μέλη των Χριστιανικών Ομίλων της Μητροπόλεως, προκειμένου να βοηθήσει πνευματικά αλλά και υλικά το ποίμνιο. Επίσης φρόντισε για την διατροφή των απόρων μαθητών της Κομοτηνής διοργανώνοντας διάφορα συσσίτια. Παράλληλα διετέλεσε διευθυντής του μαθητικού εκκλησιαστικού οικοτροφείου, πρόεδρος των Χριστιανικών Ομίλων Κυριών και Νεανίδων της Ιεράς Μητροπόλεως και γενικός επιθεωρητής της Μητρόπολης. Για το έργο του τιμήθηκε από το Οικουμενικό Πατριαρχείο και από το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων με μετάλλια και την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδος με εύφημη μνεία.
Επίσης μερίμνησε για την ίδρυση δύο νέων Ιερών Μονών α)της ανδρώας Ιεράς Μονής Οσίου Μαξίμου του Καυσοκαλύβη Παπικίου Όρους διά της οποίας επιδιώκεται η αναβίωση της μοναστηριακής Πολιτείας του Παπικίου που ήκμασε από του 10ου έως του 14ου αιώνα και β)της γυναικείας Ιεράς Μονής Εισοδίων Θεοτόκου Πανδρόσου. Τέλος εξασφάλισε την ολοκλήρωση της κυριότητας του βυζαντινού μνημείου του Πτωχοκομείου και την αποκατάστασή του καθώς και την εγκατάσταση σε αυτό του Εκκλησιαστικού Μουσείου της Μητροπόλεως το οποίο λειτουργεί τακτικά από το 1999 έως σήμερα.
Το 1974 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Μαρωνείας και Κομοτηνής και συνέχισε το έργο του. Φρόντισε για την συμπλήρωση των κενών της περιφέρειας από εφημέριους. Ανήγειρε 15 καινούριες εκκλησίες και ένα μεγάλο καθεδρικό ναό στην Κομοτηνή, τον Ιερό Ναό Ευαγγελίστριας. Τα περισσότερα έργα του έγιναν με την συμπαράσταση της Ιωάννας Τσάτσου συζύγου του τότε Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και του Υπουργού Πολιτισμού Κωνσταντίνου Τρυπάνη».
Εξέδωσε τρεις ογκώδεις τόμους με πολύτιμα στοιχεία για την εκκλησιαστική, εθνική και κοινωνική προσφορά της Μητροπόλεως κατά την μακρά αρχιερατεία του.
Σε αναγνώριση της προσφοράς του αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτωρ Τμήματος Ιστορίας και Εθνολογίας του Δημοκρίτειου Πανεπιστημίου Θράκης, το οποίο εξέδωσε τιμητικό τόμο αφιερωμένο στον Σεβασμιώτατο με τον τίτλο «Θράκιος», που επιμελήθηκε ο Καθηγητής Γ. Παπάζογλου.
